Sunday, January 7, 2018

"စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ တုိင္းျပည္"

"စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့ တုိင္းျပည္"

တစ္ေလာက ျမန္မာႏိုင္ငံကို စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ဖို႔
ခက္ခဲတဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာ့ဘဏ္ရဲ႕သံုးသပ္ခ်က္
စာေစာင္တစ္ခုမွာ ေဖာ္ျပထားတာ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။
မအံ့ဩပါဘူး။

ျမန္မာႏိုင္ငံက စီးပြားေရး လုပ္ဖို႔တင္ မဟုတ္ဘူး။
ဘာလုပ္လုပ္ ခက္ခဲတဲ့ တိုင္းျပည္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီက လူေတြဆိုတာ အစိုးရ႐ံုးဌာနေတြနဲ႔ မဆက္ဆံခ်င္ၾက
ပါဘူး။ အခုမွ မဟုတ္ဘူး။ အရင္ကတည္းက ဒီအတိုင္းပဲ။

အစိုးရ႐ံုးေတြဆီ သြားရမယ္ဆို အေတာ္ေၾကာက္ၾကတယ္။
အစိုးရ႐ံုးေတြဟာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အားနည္းတယ္။
အခုေနာက္ပိုင္း အစိုးရ႐ံုး အေတာ္မ်ားမ်ား ေျပာင္းလဲဖို႔
ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အမွန္ ေျပာင္းလဲတယ္လို႔
ေျပာဖို႔ကေတာ့ အေတာ္ႀကီး ေစာေနပါေသးတယ္။
ဒီေန႔ကာလ လူေတြရဲ႕ အစိုးရ႐ံုးေတြအေပၚ အားကိုး
ယံုၾကည္မႈက အႏုတ္သေဘာမွာပဲ ရွိေနပါေသးတယ္။

ဘာေၾကာင့္ လူေတြ အစိုးရ႐ံုးေတြအေပၚ ယံုၾကည္မႈ
နည္းတာလဲဆိုရင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ အားနည္းတာေပါ့။
အဲဒါ အဓိက က်တယ္။

လူေတြက အခြန္ေတြသာ ပိုၿပီး ေပးလာရတယ္။
အဲဒီ အခြန္ေငြေတြ ဘယ္လို သံုးစြဲသလဲဆိုတာ သိခ်င္
ၾကတယ္။ လူတိုင္း၊ လုပ္ငန္းတိုင္း မွန္မွန္ကန္ကန္ အခြန္
ေဆာင္ၾကသလား၊ တစ္ေျပးညီ ေဆာင္ၾကသလားဆိုတာ
သံသယရွိၾကတယ္။

အခြန္ေငြေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ ဘာေတြတိုးတက္လာသလဲ။
ကိုယ္က ဘာေတြ ျပန္ရမွာလဲဆိုတာ သိခ်င္ၾကတယ္။

ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ျပားဆိုလည္း ဒီလိုပဲ။
ေဟာင္းလို႔ အသစ္လဲခ်င္ေတာင္ အဲဒီအစိုးရ႐ံုးေတြ
မသြားခ်င္လို႔ ဒီလိုပဲ အေဟာင္းကို ဆက္ကိုင္ထားရတယ္။
ခင္တဲ့ အရာရွိတစ္ေယာက္နဲ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း
မလဲပါနဲ႔။ အလုပ္႐ႈပ္မယ္ ဆိုတာနဲ႔ အေဟာင္းပဲ ဆက္ကိုင္
တယ္။

စာေရးသူက ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔လုပ္ေတာ့
ႏိုင္ငံျခားသားေတြက စာေရးသူ ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရး
ကတ္ျပားကို ေတာင္းယူၾကည့္႐ႈေလ့ရွိတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာက
ရခိုင္ကိစၥနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ႏိုင္ငံသား စိစစ္ေရးကတ္ျပား ရရွိႏိုင္မႈ
ခက္ခဲတယ္လို႔ သတင္းႀကီးတယ္ေလ။
စာေရးသူရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ ႏိုင္ငံသားကတ္ကိုၾကည့္ၿပီး
အံ့အားသင့္တာေပါ့။ ဒီႏိုင္ငံက ပိုက္ဆံတင္ အေဟာင္း
မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံသားကတ္ကလည္း အေဟာင္းပါလားေပါ့။

ဒါေတာင္ စစ္အစိုးရေခတ္ကဆိုရင္
ကားေတြလည္း အေဟာင္း၊
တိုက္ေတြလည္း အေဟာင္း၊
အစိုးရ႐ံုးေတြလည္း အေဟာင္း၊
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြလည္း အေဟာင္း၊
တကယ့္ အေဟာင္း တိုင္းျပည္ပဲဗ်ာ။

အရင္ သမၼတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ လက္ထက္ကစလို႔
လူေတြ မိုဘိုင္းလ္ဖုန္းေတြ ပိုသံုးလာႏိုင္တယ္။
ကားအေကာင္းေတြ စီးလာႏိုင္တယ္။
တိုက္တာ ေဆာက္လုပ္မႈေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာ ခဲ့တယ္။
သို႔ေသာ္ လူေတြရဲ႕ စိတ္အခံကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား
ေျပာင္းလဲမႈ မရွိလွဘူး။

ဆိုခ်င္တာ အစိုးရ႐ံုးေတြ၊ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ၊ အေဆာက္အအံု
ေတြသာ ေျပာင္းလဲသစ္လြင္သြားမယ္။ အတြင္းက ဝန္ထမ္း
ေတြရဲ႕ စိတ္အခံက ေျပာင္းလဲမႈမရွိေတာ့ ျပည္သူကို
ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးရာမွာေတာ့ ဘာမွ ထူးျခားတိုးတက္မႈ
မရွိလွဘူး။

ႏိုင္ငံျခားကလာၿပီး ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံတယ္၊
စီးပြားေရး လုပ္တယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းက ဆက္စပ္ အစိုးရ
အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အခန္းက႑က အင္မတန္ အေရးႀကီး
တယ္။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြက ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္
ရတယ္။ ဆက္ဆံရတယ္။ ေျပာဆို ေဆြးေႏြးရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္နဲ႔ ပြင့္လင္း
ျမင္သာမႈက အေရးႀကီးတယ္။

မွတ္မိေသးတယ္။
စစ္အစိုးရလက္ထက္က စာေရးသူ အစိုးရဘဏ္တစ္ခုမွာ
အရာထမ္းတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့တယ္။
အရာထမ္းဆိုတာ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ အဆင့္ေပါ့။
ဘဏ္ဆိုေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခားေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ဘဏ္
ျဖစ္လို႔ ႏိုင္ငံျခားသား လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ စီးပြားေရးသမား
ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတယ္။
စာေရးသူက အဂၤလိပ္စကားလည္း ေျပာေတာ့
အခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားသားေတြနဲ႔ ခင္တယ္ေပါ့။
အဲဒီမွာ သူတို႔ လုပ္ကိုင္ရ အဆင္မေျပတာေတြ ရင္ဖြင့္တာ
ခဏခဏႀကံဳရတယ္။
ေနာက္ေတာ့ အမွန္တကယ္ စည္းစနစ္နဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခ်င္တဲ့
ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီေတြ ျပန္သြားၾကတယ္။
စစ္အစိုးရကာလ ဒီမွာက လုပ္ထံုးလုပ္နည္းက စနစ္မက်၊
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြ ခဏခဏ ေျပာင္း၊
ေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျဖတာေတြနဲ႔ ႀကံဳရဆိုေတာ့
ၾကာေတာ့ သူတို႔ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။
ဘယ္လို ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီေတြ က်န္ခဲ့သလဲဆိုေတာ့
ခပ္လည္လည္ ကုမၸဏီမ်ိဳးေတြ က်န္ခဲ့တယ္။
အစိုးရဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ေပါင္းစားမယ္၊ အခြန္ေရွာင္မယ္၊
ဒါမ်ိဳးကုမၸဏီေတြ က်န္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း စစ္အစိုးရ
လက္ထက္မွာ ဒီႏိုင္ငံ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဒီေလာက္အထိ
စုတ္ျပတ္ က်န္ခဲ့တာေပါ့။

အရင္အစိုးရေတြလက္ထက္ ဝန္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္းေတြ
စြမ္းေဆာင္ရည္ အားနည္းတယ္ဆိုရင္ အခု NLD အစိုးရ
လက္ထက္မွာေကာ ဝန္ထမ္း စြမ္းေဆာင္ရည္ အေျခအေန
ေတြ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ၊ အစိုးရဝန္ထမ္း လုပ္သက္ ၁၄ ႏွစ္
မကရွိခဲ့တဲ့ စာေရးသူရဲ႕ ဝန္ထမ္းမိတ္ေဆြေတြ ကေတာ့
"ဒီလိုပါပဲဗ်ာ။ အရင္အတိုင္းပါပဲဗ်ာ" လို႔ပဲ
တံု႔ျပန္ၾကပါတယ္။

အထက္နဲ႔ ေအာက္ ဆက္ဆံေရးကလည္း အေျပာင္းအလဲ
မရွိဘူး။ လူႀကီးနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ မ်က္ႏွာသာ အေပးခံရမယ္။
အဆင္မေျပရင္ ေခ်ာင္ထိုးထားမယ္။ အရည္အေသြးကို
အေျချပဳ အကဲျဖတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ နီးစပ္မႈအေပၚ
မ်က္ႏွာသာေပး အကဲျဖတ္မႈေတြက ဘာမွအေျပာင္းအလဲ
မရွိလွဘူးလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

ဒီေတာ့ အစိုးရဌာနမ်ားအတြင္းမွာ ေဖာက္ထြက္ ေတြးေခၚ
တက္ႂကြစြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ရင္ေပါင္
တန္းႏိုင္မယ့္ အခင္းအက်င္းမ်ိဳးက ရွင္သန္မလာဘူး။
အေပၚက မခိုင္းရင္ မလုပ္ဘူးဆိုတဲ့ အေျခအေန က
အေျပာင္းအလဲ မရွိဘူး။

အေဝးႀကီး မၾကည့္နဲ႔ဗ်ာ။
အခု ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာနကိုပဲ ၾကည့္ပါ။
စာေရးသူတို႔ အစိုးရဝန္ထမ္း ေလွ်ာက္ထားစဥ္က ႏိုင္ငံျခားေရး
ဝန္ႀကီးဌာနဆို လူတိုင္း လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။
အခုလည္း လုပ္ခ်င္ၾကတာ ပါပဲ။
အစိုးရဝန္ထမ္း ေလွ်ာက္ထားလိုသူမ်ားအၾကားမွာ ႏိုင္ငံျခားေရး
ဝန္ႀကီးဌာနမွာ ဝင္ေရာက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဆိုတာ
အိပ္မက္တစ္ခုလိုပဲ။
အကပ္မရွိရင္ မရဘူး၊ အတြင္း အဆက္အသြယ္မရွိရင္ မရဘူး
ဆိုၿပီး လူေတြက ဒီလိုပဲတြက္ၾကတယ္။
လူေတြက အခု အစိုးရလက္ထက္မွာလည္း ဒီလိုပဲ
ေတြးၾကတယ္။ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ား မဟာဗ်ဴဟာေတြ ခ်မွတ္တာ
မ်ိဳးထက္ အစိုးရဌာနႀကီးေတြမွာ ႏိုင္ငံျခားေရးလိုဌာနမ်ိဳးေတြမွာ
အရည္အခ်င္း ရွိတဲ့ သာမန္ျပည္သူ စိတ္ဝင္စားသူေတြ
တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အခင္းအက်င္းေလးေတြပဲ
ထင္သာျမင္သာ ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ၾကည့္ေစခ်င္
ပါတယ္။

ဘာေျပာတယ္၊ အခုမွ အစမို႔လို႔ ဟုတ္လား။
ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးလို႔ေပါ့ ဒါမ်ိဳးလား။ ရွိပါေစေတာ့ဗ်ာ။
မေျပာေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးေတြ ပါကုန္မယ္။

ခက္တာက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မဟာဗ်ဴဟာေတြ၊
စီမံခ်က္ေတြသာ ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ေနတာဗ်။
လူေတြက ယံုၾကည္မႈ နည္းတယ္။ အင္မတန္ နည္းတယ္။
နည္းဆို သူတို႔ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံရတဲ့ဝန္းက်င္က
အေျပာင္းအလဲ မရွိဘူးေလဗ်ာ။
အေျပာင္းအလဲဆိုတာ လက္ေတြ႔ ခံစားခ်က္က လာရတာ
ျဖစ္တယ္။

လူေတြရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရဆိုရင္ ဒီႏိုင္ငံမွာက
အစပိုင္းမွာ လုပ္လိုက္ရင္ အႀကီးႀကီးပဲ၊
ေနာက္ပိုင္း အဖ်ား႐ွဴးသြားတာ မ်ားတယ္။
စာ႐ြက္ေပၚမွာ ေကာင္းတယ္။
လက္ေတြ႔ မစြံဘူးေပါ့။
အေတြးအေခၚ အိုင္ဒီယာကေတာ့ ေကာင္းတယ္။
လုပ္မယ့္လူက်ေတာ့ မရွိဘူးေပါ့။
ဒါမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။
အရင္အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကလို႔ ထင္တယ္။

One-stop service ဆိုၿပီး ျပည္သူ႔ဝန္ေဆာင္မႈဌာနေတြ
ေနရာအႏွံ႔ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အခုအထိလည္း ရွိေနတယ္။
အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ တစ္ေနရာတည္းမွာ လိုအပ္တဲ့
ျပည္သူ႔ဝန္ေဆာင္မႈေတြ ေပးတယ္ေပါ့။

စာေရးသူ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားကိုေရာက္ရင္
အဲဒီ One-stop service ဆိုတဲ့ ေနရာေတြဆီ ဝင္ေလ့လာ
ျဖစ္တယ္။
လူေတြက မရွိသေလာက္ပဲ။
လာလည္း မလာၾကဘူး။ မလာဆို ယံုၾကည္မႈက မရွိဘူး။

ျပည္သူဆိုတာ သိမႈ အားနည္းတယ္။
ရခ်င္တာ၊ လိုခ်င္တာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာပဲ သိတယ္။
အခုဆို သူတို႔အခြန္ေတြ ပိုၿပီး ေပးေဆာင္လာရတယ္။
ဒီေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ ျပည္သူ႔ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ
ပိုအလိုရွိတယ္။
တစ္ေနရာတည္းမွာ တကယ္ၿပီးသြားမလား။
ဘာေတြ ၿပီးျပတ္မွာလဲ။
သတင္း အခ်က္အလက္ေလာက္နဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ အဆင္
မေျပဘူး။

ျပည္သူေတြ လိုခ်င္တဲ့ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ေန႔စဥ္ဘဝ သာယာ
ေခ်ာေမြ႔ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒါေတြ ျဖစ္မလာေသးဘူး။

ဘာေျပာတယ္၊ အခုမွ အစမို႔လို႔ ဟုတ္လား။
ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးလို႔ေပါ့ ဒါမ်ိဳးလား။ ရွိေစေတာ့ဗ်ာ။
မေျပာေတာ့ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးေတြ ပါကုန္မယ္။

ဒါေၾကာင့္
စာေရးသူကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔ ခက္ခဲတဲ့
တိုင္းျပည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာ့ဘဏ္ သံုးသပ္ခ်က္ စာေစာင္
တစ္ခုမွာ ေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာကို မအံ့ဩပါဘူးဗ်ာ။
ေျပာတာ၊ ေဖာ္ျပတာေတာင္ ေနာက္က် ေနပါေသးတယ္။

အခုဟာက အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသက အင္မတန္ ဆင္းရဲ
ပါတယ္ဆိုတဲ့ ကုန္းတြင္းပိတ္ လာအိုတို႔၊
ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ လူသန္းခ်ီ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ကေမၻာဒီးယား
တို႔ထက္ကို ျမန္မာက ေနာက္က်က်န္ေနတာေနာ္။
စီပြားေရး လုပ္ကိုင္ရ ခက္ခဲေနတာေနာ္။
ဆုေတာင္းပြဲေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ေတြေလာက္မွာပဲ
ေမ်ာမေနၾကနဲ႔။

ဒီအတိုင္းသြားေနရင္ ေနာက္ဆို ပိုဆိုးမယ္။
စီးပြားေရးကို ပိုၿပီး အာ႐ံုစူးစိုက္၊ အစိုးရဝန္ေဆာင္မႈမ်ား
တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔
ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီ ေဆာင္းပါးကတစ္ဆင့္
တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။

ေအာင္ေအာင္ (IR)

credit - The Voice

“မွတ္ခ်က္”

အိမ္ၿခံေျမ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ 
တိုက္ရိုက္မသက္ဆိုင္ေသာ္လည္း
သြယ္၀ိုက္ပတ္သက္မွု႔ ရိွသည့္ စီးပြါးေရးႏွင့္ဆိုင္ရာ  
ေဆာင္းပါး/သတင္းမ်ား ျဖစ္ေနပါသျဖင့္
မိတ္ေဆြမ်ား ေလ့လာဖတ္ရွဳႏိုင္ရန္ တင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

“အိမ္ျခံေျမ လမ္းဆံု”

**********

“အိမ္ျခံေျမ လမ္းဆံု” မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ -
------------------------------------------------

အိမ္ျခံေျမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ားအား
ေအာက္ပါ link ကိုႏိွပ္၍ ေလ့လာႏိူင္ပါတယ္။

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1183546585087612&id=726764717432470&substory_index=0

No comments:

Post a Comment