"Money Supply မွ ၾကည့္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရး"

"Money Supply မွ ၾကည့္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရး"

ယခုတစ္ေလာ ေစ်း႐ုံႀကီးမ်ား(မဂၤလာေစ်း၊သံေစ်း စသည္မ်ား)၊
ကုန္တို္က္၊ ေစ်းဆိုင္ငယ္မ်ားတြင္ ေစ်းေရာင္းထိုင္းျခင္း၊
လူေတြ လက္ထဲတြင္ ေငြက်ပ္ေနသည္ကို အမ်ားအျပား
ၾကားေနရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအၿပီး
အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ အေရာင္းအဝယ္ ပါးေနသည္ဟု
ေျပာဆိုေနတာကို ၾကားေနရပါသည္။

ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ သင္ယူခဲ့ေသာ
စီးပြားေရး ဘာသာရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သာမန္လူမ်ား
နားလည္ေအာင္ အနည္းငယ္ တင္ျပလိုပါသည္။

ေငြက်ပ္ေသာ စီးပြားေရး တုံ႔ဆိုင္းမႈ ျဖစ္သည့္အတြက္
Money Supply မွ ၾကည့္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရးဟု
ေခါင္းစဥ္ တပ္လိုက္ပါသည္။

Money Supply မွၾကည့္ေသာ စုစုေပါင္း တိုင္းျပည္
ထုတ္ကုန္ကို ေအာက္ပါ ညီမွ်ျခင္းျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္း
ေဖာ္ျပပါသည္။
(ဤစာတမ္းသည္ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ားအတြက္
မရည္႐ြယ္ပါ။အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ M = Money Supply
တစ္ခုတည္းအေၾကာင္း ေရးသားထားသည့္ စာအုပ္မွာ
ဘာသာေပါင္းစုံျဖင့္ ရာ၊ ေထာင္မက ရွိပါသျဖင့္ ၎ႏွင့္
ပတ္သက္၍ အျငင္း မပြားလိုပါ။)

Money Supply ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါ ညီမွ်ျခင္းကို
အသုံးျပဳၿပီး တင္ျပပါရေစ။

Yα = MV

Yα = Gorss Domestic Product = GDP
(စုစုေပါင္း တိုင္းျပည္ ထုတ္ကုန္။ နားလည္ လြယ္ေအာင္
ေအာက္ပါ စာတမ္းတြင္ တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးဟု
သုံးႏႈန္းပါမည္။)
M = Money Supply (ေငြေၾကး ပမာဏာ)
V = Velocity (အရွိန္၊ အလ်င္)

၁၉၈ဝ ဝန္းက်င္ေလာက္ အေမရိကန္ စီးပြားေရး က်ဆင္း
ေနခ်ိန္တြင္ သမၼတ ေရာ္နယ္ရီဂင္ လက္ထက္တြင္ သမၼတ
အိမ္ျဖဴေတာ္၏ စီးပြားေရး ပညာရွင္မ်ား
(စီးပြားေရး ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္၊ ႏိုဘယ္ဆုအတြက္ စာရင္း
တင္သြင္းခံရသူမ်ား) က M = Money Supply ကုိ တိုးခ်ဲ႕ေစၿပီး
အေမရိကန္ စီးပြားေရး အက်ပ္အတည္းမွ ႐ုန္းထြက္၍
စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ တိုးတက္ေစခဲ့ပါသည္။

၁။ ယခု ေစ်းကြက္ထဲတြင္ ေငြက်ပ္ေနသည္မွာ
M = Money Supply (ေငြေၾကးပမာဏ) က နည္းပါးေန၍
ျဖစ္ပါသည္။ ၎ႏွင့္အတူ ကြၽဲကူးေရပါ ျဖစ္ေသာ ေငြေၾကး
လည္ပတ္မူ အရွိန္(V)ကလည္း ေႏွးေကြးလာၿပီး
GDP (တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး) က က်ဆင္း လာပါသည္။
ယင္းျပႆနာ ေျဖရွင္းနည္းမွာ ပထမဦးစြာ ေစ်းကြက္ထဲသို႔
ေငြေၾကးကို ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤတြင္ ျပႆနာက မည္ကဲ့သို႔ ေစ်းကြက္ထဲသို႔ ေငြေၾကးကို
ျဖည့္ဆည္း ေပးမည္နည္း။

၂။ အရင္းရွင္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ေငြလည္ပတ္မႈ က်ပ္တည္း
လာေသာအခါ အစိုးရစီမံကိန္း (Public Work) ကို တိုးျမႇင့္
သုံးစြဲျခင္းျဖင့္ ေစ်းကြက္ထဲသို႔ ေငြေၾကးပမာဏကို မ်ားျပား
ေစၿပီး ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈ အရွိန္ကိုလည္း ေခ်ာေမြ႔
ေစပါသည္။ တိုင္းျပည္တြင္ ေငြေၾကး တိုးျမႇင့္သုံးစြဲမႈေၾကာင့္
ကုန္ေစ်းႏႈန္းတက္ျခင္း (Inflation) ျဖစ္လာေပမယ့္
အေရာင္းအဝယ္ ေကာင္းမြန္လာပါသည္။
ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈလည္း ေကာင္းမြန္ၿပီး စီးပြားေရးလည္း
တိုးတက္လာပါသည္။

စကားမစပ္ အေမရိကရွိ FRB (Federal Resere Board) ၏
ဥကၠ႒ေဟာင္း Alan Greenspan က လူမ်ားသည္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း
တက္ျခင္း (Inflation) ကို ညည္းညဴ ၾကေပမယ့္ ၎တို႔
ကိုယ္တိုင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္ျခင္း (Inflation) လိုင္းေပၚတြင္
ေပ်ာ္႐ႊင္ ျမဴးထူးစြာ ကခုန္ ေနၾကသည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။

၃။ သို႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ တိုင္းျပည္မ်ားက ေငြေၾကး တိုးျမႇင့္
သုံးစြဲမႈေၾကာင့္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္ျခင္း (Inflation) ကို
စိုးရိမ္ၿပီး အထက္ပါ နည္းလမ္းကို မသုံးဘဲ ေဆးၿမီးတိုနည္း
ျဖစ္ေသာ အစိုးရ ဝန္ထမ္းမ်ားကို လစာတိုးေပးျခင္းျဖင့္
ေျဖရွင္းေနပါသည္။ ၎ႏိုင္ငံထဲတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလည္း
အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။

အစိုးရဝန္ထမ္း လစာတိုးျခင္းသည္ M = Money Supply
(ေငြေၾကး ပမာဏ) တိုးပြားသျဖင့္ အထက္ပါ သီအိုရီအရ
ၾကည့္ပါက GDP (တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး) တိုးသေယာင္
ထင္ရေပမယ့္ ပုဂၢလိက လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ထုတ္လုပ္မႈ
မတိုး၍ လုပ္အားခ မတိုးႏိုင္သျဖင့္ ဆႏၵျပဳမႈမ်ား ျဖစ္ၿပီး
ဝန္ထမ္းမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းေၾကာင့္ ေငြေၾကး သုံးစြဲမူ
(ဝန္ထမ္း ေလွ်ာ့၍ လစာေလွ်ာ့၊ ေငြသုံးစြဲမႈ ေလွ်ာ့ၿပီး)
ေလွ်ာ့ၿပီး M = Money Supply (ေငြေၾကးပမာဏ) သည္
ေလ်ာ့သြားပါသည္။

တစ္နည္းအားျဖင့္ တစ္ဖက္က M = Money Supply
(ေငြေၾကးပမာဏ) တိုးၿပီး တစ္ဖက္က ေလွ်ာ့သည့္အတြက္
M = Money Supply (ေငြေၾကးပမာဏ)သည္ မူလအတိုင္း
(သို႔မဟုတ္) မူလထက္ပင္ ေလွ်ာ့ၿပီး တိုင္းျပည္၏
စီးပြားေရးသည္ တိုးတက္ မလာေပ။

၄။   တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး တိုးတက္မူတြင္ ကုန္ေစ်းႏႈန္း
တက္ျခင္း (Inflation) အထိုက္အေလ်ာက္ လိုအပ္ပါသည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္း တိုးတက္မွသာ လူမ်ားသည္ လူသုံး ကုန္
ပစၥည္းမ်ားကို တစ္ပတ္၊ ၁ဝ ရက္စာ ဝယ္ယူၾကသည့္
အတြက္ စက္႐ုံမ်ားကလည္း တစ္ပတ္၊ ၁ဝ ရက္စာ
ထုတ္လုပ္သည့္အတြက္ ကုန္ထုတ္ စြမ္းအားမ်ားလည္း
တိုးတက္လာပါသည္။

ကုန္ေစ်းႏႈန္း တက္ျခင္း (Inflation) ထက္ ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းသည္မွာ ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းျခင္း (Deflation)
ျဖစ္ပါသည္။

စာေရးသူ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ပညာသင္ၾကားစဥ္က ကုန္ေစ်းႏႈန္း
က်ဆင္းျခင္း(Deflation) ကို ကိုယ္ေတြ႔ ႀကံဳခဲ့ရပါသည္။
ကုန္ေစ်းႏႈန္းသည္ ေန႔စဥ္ က်ဆင္း ေနပါသည္။ ယခင္က
တစ္ပတ္၊ ၁ဝ ရက္စာ ဝယ္ယူေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္
၃ ရက္စာ၊ ထို႔ေနာက္ ယေန႔ စားမည့္အစာကို ယေန႔
ဝယ္ယူသည္အထိပင္ ျဖစ္ၿပီး စက္႐ုံမ်ားသည္လည္း
ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ ေလ်ာ့က်ျခင္းေၾကာင့္ လုပ္သားအင္အား
ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း၊ စက္႐ုံပိတ္ျခင္းမ်ားကို ႀကံဳေတြ႔ ရပါသည္။

ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းျခင္း (Deflation) ေၾကာင့္
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့ စီးပြားေရး ဒုတိယ ေနရာကို
တ႐ုတ္ကို ေပးလိုက္ရၿပီး တတိယ ေနရာကို က်ဆင္း
သြားပါသည္။

၅။  ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရးကို ၾကည့္ပါက တျခား ဖြံ႔ၿဖဳိးဆဲ
ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ကြဲျပား ျခားနားခ်က္ မ်ားစြာရွိပါသည္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဓန ပိုင္ဆိုင္မူ
(၂ဝ း ၈ဝ) သည္ တိုင္းျပည္ လူဦးေရ၏ ၂ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းက
တိုင္းျပည္ ဓန၏ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပိုင္ဆိုင္ေသာ္လည္း
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရ ေထာင္ဂဏန္းက တိုင္းျပည္
ဓန၏ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပိုင္ဆိုင္ ေနပါသည္။

၆။  ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္လယ္အထိ ေထာင္ဂဏန္းသာ
ရွိေသာ လူတန္းစားက အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ေသာ
ကားေရာင္းဝယ္ေရးသည္ တိုင္းျပည္ GDP
(တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး) ၏ ပမာဏအခ်ဳိ႕ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထား
ေပသည္။

ထိုေခတ္က ကားအစုတ္ တစ္စီးကို က်ပ္သိန္း ၄ဝဝ ခန္႔မွ
လင္ခ႐ူဇာ ဆိုလွ်င္ သိန္း ၄-၅ဝဝဝ က်ပ္ ရွိပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားမွလြဲ၍ ၿမိဳ႕ငယ္မ်ား၏ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံး
ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈသည္ လင္ခ႐ူဇာ တစ္စီးဖိုးမွ်ပင္ မရွိေပ။

ထိုေခတ္က အစိုးရဝန္ထမ္း လစာမွာ အနိမ့္ဆုံး
က်ပ္ တစ္ေသာင္း၊ တစ္ေသာင္းခြဲမွ ညြန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္
ဆိုလွ်င္ ၄-၅ ေသာင္းခန္႔သာ ရွိပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေခတ္ (၁၉၉၈-၂ဝ၁၁) အထိ တိုင္းျပည္
စီးပြားေရးသည္ ကားဝယ္ေရာင္းေပၚတြင္ တည္မွီေနပါသည္။

၇။  ၂ဝ၁၁-၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္အထိသည္ ကားတင္သြင္းခြင့္ကို
တရားဝင္ ခြင့္ျပဳလိုက္ေသာအခါ ကားေစ်းကြက္ ပ်က္သြား
ေသာ္လည္း ေျမေစ်းကြက္က ကားေစ်းကြက္ ေနရာကိုယူၿပီး
ေငြလုံးေငြရင္း စီးဆင္းမႈႏွင့္ စီးဆင္းမႈ လ်င္ျမန္ျခင္းသည္
ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚၿပီး တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးကို ဆက္လက္
ဦးေဆာင္ ေနေပသည္။

၈။  ၂ဝ၁၄ ႏွစ္ကုန္ပို္င္းေလာက္တြင္က ေျမေစ်း ႀကီးျခင္းမွာ
ႏိုင္ငံျခားမွ တရားမဝင္ ေငြေၾကးမ်ား ဝင္ေရာက္
(တစ္ႏွစ္ကို ၁-ဘီလီယံေဒၚလာ မွ ၂ ဘီလီယံေဒၚလာ
ေငြမည္းက ဝင္ေရာက္သည့္အတြက္) ဟု ေျပာဆိုၿပီး ရွိရင္းစြဲ
ေငြလုံးေငြရင္းျဖင့္ လည္ပတ္ေနေသာ ေျမေစ်းကြက္ကို
အစိုးရေဟာင္းႏွင့္ အစိုးရသစ္ စပ္ကူးမပ္ကူးတြင္
ဖ်က္ခဲ့ပါသည္။

တ႐ုတ္ျပည္တြင္ ႏိုင္ငံျခားမွ ႏွစ္စဥ္ ေငြမည္း ၉ဝ ဘီလီယံ
ေဒၚလာေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ေနပါသည္ဟု တ႐ုတ္အစိုးရက
ေျပာၾကားပါသည္။

ေငြမည္း ဝင္ေရာက္ျခင္းသည္ မေကာင္းဟု ေျပာေနေသာ္
လည္း ထိုေငြမည္းေၾကာင့္ တိုင္းျပည္မ်ား၏ စီးပြားေရး
တိုးတက္ေနေသာေၾကာင့္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရမ်ားက
မသိသလို ေနေနပါသည္။

ေငြမည္းမ်ားက မည္သည့္ ႏိုင္ငံအစိုးရ၊ အဖြဲ႔အစည္း၏
ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူစရာမွ် မလိုသည့္အျပင္ အဝင္အထြက္
လ်င္ျမန္သည့္အတြက္ ႏိုင္ငံတကာ၏ ေငြရွင္ေၾကးရွင္မ်ားက
ႏွစ္သက္သလို ၎ေငြေၾကး ဝင္ေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံသည္
လည္း လိုအပ္ေသာ ႏိုင္ငံျခားေငြသည္ လ်င္ျမန္စြာ
ဝင္ေရာက္သည့္အတြက္ ျပည္တြင္းသုံး ေငြေၾကး စီးဆင္း
မႈက လ်င္ျမန္ၿပီး တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးကို တိုးတက္ေစ
ပါသည္။

ေငြမည္းမ်ားသည္ အေကာင္းဘက္အျပင္ အဆိုးဘက္
ကလည္း ရွိပါသည္။ အကယ္၍ ႏိုင္ငံျခားမွ ၎တို႔၏
ေငြေၾကးကို ျပန္ဆုတ္ေသာအခါ ျပည္တြင္းေငြေၾကး
လည္ပတ္မႈကို ေႏွးေကြးေစၿပီး အထိုက္အေလ်ာက္
စီးပြားေရးတြင္ အႏၲရာယ္ ရွိပါသည္။

အားလုံးကို ၿခံဳၾကည့္ပါက အက်ဳိးအျမတ္က ပိုမို မ်ားျပား
သည့္အတြက္ ႏိုင္ငံအမ်ားအျပားက လ်စ္လ်ဴ ႐ႈထား
ပါသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရ ခက္သည့္အတြက္
ေၾကာင့္လည္း လ်စ္လ်ဴ ႐ႈထားျခင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

(ေငြမည္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ နားလည္ လြယ္ေအာင္
ရွင္းျပပါရေစ။
ဥပမာ- ျမန္မာလုပ္သား တစ္ေယာက္က ႏိုင္ငံျခားတြင္
အလုပ္ လုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံကို တစ္လေဒၚလာ ၁ဝဝဝ ပို႔
ပါက ျမန္မာျပည္ရွိေသာ မိသားစုက ၎ေငြကို ျမန္မာေငြျဖင့္
ရရွိေပမည္။ ၎ေငြျဖင့္ အိမ္အတြက္ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား
ဝယ္ယူျခင္း၊ အဝတ္အစား ဝယ္ယူျခင္း၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား
တြင္ စားေသာက္ျခင္းျဖင့္ ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈ အရွိန္(V)က
ျမန္ဆန္လာၿပီး စီးပြားေရးကို တိုးတက္ ေစပါသည္။
၎ေငြသည္ ဘဏ္ကို ျဖတ္မသြားဘဲ အျပင္ရွိ ေငြေၾကး
ဝယ္ေရာင္း ေစ်းကြက္မွ ပို႔သည့္အတြက္ ၎ေငြသည္
ေငြမည္း ျဖစ္ပါသည္။ ၎အတြက္လည္း ဗဟိုဘဏ္မွ
က်ပ္ေငြ ႐ိုက္ထုတ္စရာ မလိုသည့္အတြက္ ေငြေၾကး
ေဖာင္းပြမႈ မျဖစ္ေပ။)

၉။ ႏိုင္ငံျခားေငြ ဝင္ေရာက္လာသည့္အတြက္ ျပည္တြင္းေငြ
တန္ဖိုးလည္း တက္လာၿပီး သြင္းကုန္တန္ဖိုးလည္း က်ဆင္း
လာပါသည္။ ပို႔ကုန္သမားအတြက္ အထိနာေပမယ့္
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပို႔သည့္ ပို႔ကုန္မွာ နည္းပါးသည့္
အတြက္ သိပ္ၿပီး ဆုံး႐ႈံးမႈက မသိသာေပ။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေငြေၾကး ပမာဏ မ်ားစြာျဖင့္ လည္ပတ္ေသာ
စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးပစ္ေသာအခါ တိုင္းျပည္
တြင္းရွိ ေငြမည္းမ်ား ထြက္ခြာသြားေသာအခါ ေငြလည္ပတ္မႈ
က်ပ္တည္းျခင္းသည္ အေၾကာင္း တစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါသည္။

(- ေငြမည္းက ႏိုင္ငံတြင္းမွ ထြက္သြားရျခင္းလည္း ေစ်းကြက္
အတြင္း လည္ပတ္ေနေသာ က်ပ္ေငြကို ေရာင္းၿပီး ႏိုင္ငံျခားသို႔
ေဒၚလာ (ႏိုင္ငံျခားေငြ) အျဖစ္ ထြက္သြားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
- က်ပ္ေငြေရာင္းၿပီး ၎တို႔၏ လုပ္ငန္းမွ ထြက္သြားေသာအခါ
အလုပ္လက္မဲ့မ်ား တိုးပြားလာပါသည္။
- ၎တို႔သည္ အလုပ္ မရွိ၍ ဝင္ေငြ မရွိသျဖင့္ ဝယ္လိုအား
ေလ်ာ့သြားၿပီး ေစ်းကြက္ထဲတြင္ ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈ
က်ပ္တည္းၿပီး တိုင္းျပည္ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းကာ
စီးပြားေရး က်ဆင္းလာပါသည္။)

၁ဝ။ အဓိက သတိထားရမည့္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆုံး
တစ္ခုမွာ တိုင္းျပည္ ဓနကို ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုင္ဆိုင္ေသာ
ခ႐ိုနီမ်ား၏ စီးပြားေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ
မရွိသေလာက္ပင္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း မလုပ္ပါက ၎တို႔
ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဓနကို မည္သို႔ စီမံခန္႔ခြဲ ေနသနည္း။

တိုင္းျပည္အတြင္း ေငြေၾကး က်ပ္တည္းမႈကို ၾကည့္ျခင္း
အားျဖင့္ ၎တို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပို႔ေနသည္ကို
ေဖာ္ျပေနပါသည္။ ၎တို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ႏိုင္ငံျခားသို႔ ပို႔ျခင္း
ကိုလည္း လိုက္ရခက္ေနပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
၎တို႔သည္ ဘဏ္ကို အသုံး မျပဳဘဲ ဟြန္ဒီ
(အျပင္ ပြဲစားျဖင့္ ေငြေၾကး အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ငန္း) ကို
အသုံးျပဳေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

(ခ႐ိုနီ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ဓနအင္အား (ေငြေၾကး ပမာဏ)မွာ
မည္မွ် ရွိသည္ကို မသိပါ။ ၎တို႔၏ ႏိုင္ငံျခားသို႔ လႊဲေသာ
ေငြေၾကး ပမာဏလည္း မသိရေပ။ ယခု အစိုးရလက္ထက္
တြင္ ၎တို႔၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား မရွိျခင္း၊ ေစ်းကြက္
အတြင္း လည္ပတ္ေနေသာေငြ က်ပ္တည္းမႈကို ၾကည့္ပါက
၎တို႔လည္း ႏိုင္ငံျခားသို႔ တရားမဝင္ ေငြပို႔သည္မွာ
ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲေပ။ ၎တို႔၏ ေငြေၾကးကို ျပည္တြင္း
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈတြင္ ဆြဲေဆာင္ရန္မွာ ယခု အစိုးရ၏
တာဝန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။)

၁၁။  ယခုတစ္ေလာ အားလုံး သတိထားမိသည့္ စီးပြားေရး
လုပ္ငန္းမွာ စိတ္ၾကြေဆးျပား ေရာင္းဝယ္ သယ္ယူ
ပို႔ေဆာင္ေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား
(မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မဆို) သည္ မိမိတို႔ ေငြရင္း တိုးပြားဖို႔
အတြက္ စီးပြားေရး လုပ္ကြက္ ရွာရာတြင္ ေတာ္သည္ဟု
ေျပာရေပမည္။

၎စီးပြားေရး (စိတ္ၾကြေဆးျပား ေရာင္းဝယ္ သယ္ယူ
ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္း) ကို ပံ့ပိုးမည့္ လုပ္သား အင္အားမွာ
မရွားေပ။ ၎ လုပ္သား အင္အားသည္ ေျမေစ်းကြက္
ပ်က္သည့္အတြက္ ေျမေစ်းကြက္တြင္ ပါဝင္ လုပ္ကိုင္
ေနေသာ ဆိုင္ခန္းရွိ ပြဲစားမ်ား၊ လမ္းေလွ်ာက္ ပြဲစားမ်ားသည္
အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ၿပီး စားဝတ္ေနေရး ခက္ခဲေသာေၾကာင့္
၎တို႔ကို အခေၾကးေငြ အနည္းငယ္ျဖင့္ ခိုင္းႏိုင္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္အတြင္း စိတ္ၾကြေဆးျပား ေရာင္းဝယ္မႈ
သည္ အလ်င္အျမန္ ႀကီးထြားလာပါသည္။ သတင္းစာမ်ားကို
ၾကည့္ပါက သိန္းေထာင္ခ်ီ ဖမ္းမိေသာ စိတ္ၾကြေဆးျပား
သတင္းက ေန႔တိုင္းပါပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲခ်ဳပ္က ေျပာသည္မွာ ဖမ္းမိေသာ ပမာဏသည္
၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပင္ မရွိဟု ေျပာဆိုခဲ့ပါသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၁ ႏွစ္၊ ၂ ႏွစ္ ေလာက္က ဦးခင္ေအာင္ျမင့္
(အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒-ၿငိမ္း) က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္
သၾကားလုံး ဝယ္ရန္ ခက္ေသာ္လည္း ေဆးျပားဝယ္ရန္
မခက္ပါ။ (ထိုစကားလုံးအတိုင္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္ေပမယ့္
၎ အဓိပၸာယ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။) ဟု အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္
တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

၁၂။ အိမ္ၿခံေျမ ပြဲစား အလုပ္ လက္မဲ့မ်ားကလည္း ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္
ဥပေဒႏွင့္ မလြတ္ကင္းေသာ အလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ေပ။
ထို႔အတြက္ ၎တို႔ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ကို ဖန္တီးေပး
ရေပမည္။ ေျပာသာ ေျပာရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စက္မႈ
လုပ္ငန္း မဖြံ႔ၿဖဳိးသည့္အတြက္ ၎တို႔အတြက္ အလုပ္အကိုင္
ဖန္တီးေပးရန္မွာ ခက္ခဲပါသည္။ စက္မႈလုပ္ငန္း ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္ဖို႔
အတြက္က အေျပာ လြယ္သေလာက္ အလုပ္ ခက္ပါသည္။
လိုအပ္ခ်က္မွာလည္း မ်ားစြာ (လွ်ပ္စစ္မီး၊ လမ္း၊ သယ္ယူ
ပို႔ေဆာင္ေရး၊ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ အစရွိသည္ျဖင့္)
ရွိပါသည္။

၁၃။ စဥ္းစားမိသေလာက္ကေတာ့ ေျမေစ်းကြက္ ျပန္လည္
အသက္သြင္းျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရက ေၾကာ္ျငာထား
ေသာ မဟာရန္ကုန္ စီမံကိန္း ဦးစားေပး ျဖစ္ေသာ ဒဂုံအေရွ႕ကို
ၿမိဳ႕သစ္ တည္ေဆာက္္ရန္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီႀကီးမ်ားကို္
(လွ်ပ္စစ္မီး၊ လမ္း၊ ေဆး႐ုံ၊ ပန္းၿခံ၊ ေက်ာင္း၊ အစိုးရ႐ုံး အစ
ရွိသည့္တို႔ ပါဝင္ေသာ ၿမိဳ႕သစ္) တင္ဒါ ေခၚၿပီး ၿမိဳ႕သစ္
တည္ျခင္းျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားလည္း
တိုးတက္ေစပါမည္။

အစိုးရအေနႏွင့္ကလည္း စီမံကိန္း ျပင္ပမွ ေျမမ်ားကို
ျပည္သူမ်ားသို႔ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ ရွိစြာ အကန္႔အသတ္ မရွိ
ေရာင္းခ်ၿပီး စီးပြားေရးကို ျပန္လည္ နာလန္ ထူေစခ်င္ပါသည္။

ေျမေရာင္းခ်မႈမွလည္း အစိုးရ အေနႏွင့္ ဝင္ေငြ တိုးပြား
ေစပါသည္။ အကန္႔အသတ္ မရွိ ေျမမ်ားကို ေရာင္းခ်ေပးသည့္
အတြက္ ေျမေစ်းလည္း အမ်ားႀကီး တက္လာမည္ မဟုတ္ေပ။
ေျမဝယ္လိုအား မ်ားပါက ေမွာ္ဘီ၊ ပဲခူးအထိပင္ အကြက္
ေဖာ္ၿပီး ေရာင္းျခင္းျဖင့္ ေျမေစ်းျမင့္ျခင္းကို
ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။

ထိုသို႔ မဟုတ္ပါက စိတ္ၾကြေဆးျပား ေရာင္းဝယ္ သယ္ယူ
ပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းတြင္ သာယာသြားပါက ေရရွည္တြင္
တိုင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖဳိးတိုးတက္မႈအတြက္ မ်ားစြာ အႏၲရာယ္
ရွိပါသည္။

(စကားမစပ္၊ အာရွ၏ေနာက္ဆုံး က်ားျဖစ္ေနေသာ
ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ၏ ဟႏြိဳင္းၿမိဳ႕သည္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္မႈ
က်ပ္တည္းျခင္း၊ အိမ္မ်ားသည္ ေရွးအိမ္မ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္
ႏိုင္ငံတကာ စီးပြားေရးလုပ္ရန္ မလြယ္ေသာအခါ ၿမိဳ႕ျပင္
ထြက္ၿပီး ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီကို တင္ဒါေခၚၿပီး ၿမိဳ႕သစ္ကို
တည္ေဆာက္ေစပါသည္။
ယခုအခါ ဟႏြိဳင္းၿမဳိ႕တြင္ လမ္းပိတ္ဆို႔မႈမ်ားလည္း မရွိေတာ့
ေပ။ ၿမဳိ႕ေဟာင္းသည္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား အလည္အပတ္
သြားေသာ ၿမဳိ႕ေဟာင္း အျဖစ္သာ က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
ၿမဳိ႕သစ္ တည္ျခင္းျဖင့္ အစိုးရသည္ ေျမေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္
ဝင္ေငြတိုးျခင္း၊ ၿမဳိ႕ကြက္ ဧရိယာ က်ယ္ဝန္းျခင္းအတြက္
အခြန္အေကာက္မ်ား တိုးပြားလာျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ
ကုမၸဏီမ်ား တိုးပြားလာျခင္း၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ စက္႐ုံမ်ား
တိုးပြားလာျခင္းျဖင့္ တို္င္းျပည္၏ ဝင္ေငြကို တိုးပြား
ေစပါသည္။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕မ်ားသည္လည္း ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံရွိ
ၿမဳိ႕ႀကီးမ်ားကို အတု ယူသင့္ပါသည္။)

၁၄။ ေငြေၾကးေစ်းကြက္ လည္ပတ္ရန္အတြက္ ၿမဳိ႕ႀကီးမ်ားရွိ
ၿမဳိ႕စြန္ ေျမကြက္မ်ားကို စနစ္တက် ေရာင္းခ်ၿပီး ၎ေရာင္းခ်
ရာမွ ရရွိေသာဝင္ေငြကို အစိုးရစီမံကိန္း (Public Work)မ်ား
ကို တိုးခ်ဲ႕ၿပီး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕
ေစရပါမည္။

အဆင့္အတန္း ရွိေသာ စက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း
အလ်င္အျမန္ တည္ေဆာက္ရပါမည္။ စက္႐ုံမ်ား တိုးတက္လာ
ပါက အိမ္ၿခံေျမတြင္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ လူအခ်ဳိ႕သည္
စက္႐ုံမ်ားသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕လာၿပီး ကုန္ထုတ္လုပ္မူမ်ားလည္း
တိုးလာၿပီး ဝင္ေငြလည္း တိုးတက္လာေပမည္။ ျပည္သူမ်ား
ဝင္ေငြ တိုးတက္ျခင္းျဖင့္ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးလည္း
တိုးတက္လာေပမည္။

ထိုနည္းလမ္းျဖင့္ ေငြေၾကး လည္ပတ္မႈကို တိုးတက္
ေကာင္းမြန္ၿပီး တိုင္းျပည္ စီးပြားေရးကို တိုးတက္ေအာင္
ေဆာင္႐ြက္ႀကဳိးစားၾကပါစို႔ဟု တိုက္တြန္း လိုက္ပါရေစ။

(စိုးျမင့္)
BSc., Eco; MSc., Eco
(Tokyo International University, Japan)

credit - The Voice