“ေစ်းဆုိင္ခန္းေတြဟာ
သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ ျဖစ္၊
အျခားအေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္ ပ်က္စီးဆုံး႐ႈံး
ခံရရင္ သက္ဆုိင္ရာထံက နစ္နာေၾကး
ေလ်ာ္ေၾကးေတြရတယ္ မဟုတ္လား”
မိတ္ေဆြတစ္ဦးႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တြင္ ထုိင္ေနစဥ္
ေမးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
“ဟာ-မင္းကလည္းကြာ၊ ေအး ေအးေဆးေဆး
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ထုိင္ခ်င္လုိ႔ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ကို
လာပါတယ္။ ဒီဥပေဒေၾကာင္း ကိစၥေတြက
ဘယ္က ေရာက္လာျပန္တာလဲ”
“ေၾသာ္-ဒါကလည္း ႀကံဳတုန္း ေမးျမန္းေဆြးေႏြးရတာေလ”
“ေအးပါကြာ၊ မင္းေကၽြးတဲ့ နန္းႀကီးသုပ္နဲ႔ လက္ဖက္ရည္
စားေသာက္ၿပီးနားပူခံလုိက္ရဦးမွာေပါ့”
“ဟဲ ဟဲ” ဟုဆုိၿပီး သူငယ္ခ်င္း၏ မ်က္ႏွာအနည္းငယ္
ရႊင္သြားသည္။
“အဲ-ဟုိတေလာက ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းႀကီး မီးေလာင္တယ္
မဟုတ္လား၊ ဆုိင္ရွင္ေတြကို ႏုိင္ငံ ေတာ္က ေထာက္ပ့ံေၾကး
ေတြ ထုတ္ေပးေနတယ္ေလ။ ေအး-တစ္ ခုေတာ့ရွိတာေပါ့။
သဘာ၀ေဘး အႏၲရာယ္ဆုိတာ ေရ၊ မီး၊ ေျမၿပိဳ မယ္၊
ေျမငလ်င္ဒဏ္ခံရမယ္ စတဲ့ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္
ကိစၥမ်ဳိးကို ဆုိလုိတာျဖစ္တယ္။မင္းေျပာတဲ့
အျခားအေၾကာင္း တစ္ခုခုလုိ႔ဆုိတဲ့ ေနရာမွာ ဆုိင္ခန္းထဲ
ဓားျပတုိက္ သြားတာ၊ ပစၥည္းခုိးယူသြားတာ၊ ဆုိင္ခန္းကို
ဖ်က္ဆီးသြားတာစတဲ့ ပုဂ္ၢိဳလ္ေရးရာ ကိစၥေတြေတာ့
မပါဘူးေပါ့ကြာ”
“ဆုိင္ပိုင္ရွင္ေတြကိုပဲ အဓိက ထားၿပီး ေထာက္ပ့ံေၾကးေတြ
ေပးတယ္လုိ႔ ေျပာသံေတြ ၾကားရ တယ္”
“ဒါကလည္း မင္းသိခ်င္တဲ့ ဥပေဒနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္တာ
ပဲေပါ့”
“ဒါဆုိရင္ တစ္ဆင့္ငွားထားတဲ့ လူေတြက မရေတာ့ဘူးေပါ့၊
ေစ်းဆုိင္ခန္းလည္း ျပန္မရဘူးေပါ့”
“သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ အငွားယူထားတဲ့ သူေတြက
တရား၀င္ေငြသြင္းၿပီး ရထားတဲ့ ဆုိင္ခန္း မဟုတ္တဲ့အတြက္
ျပန္ရဖုိ႔ ခက္ခဲမွာပဲျဖစ္တယ္”
“တခ်ဳိ႕က အေပ်ာက္သေဘာမ်ဳိး ေငြေၾကး ေျမာက္ျမားစြာ
ေပးၿပီး ၀ယ္ထားတာလည္း ရွိၾကတယ္လုိ႔ ေျပာတယ္”
“ * အမွန္ကေတာ့ အေပ်ာက္ေငြေၾကးစနစ္နဲ႔ ဆုိင္ခန္းကို
လႊဲေျပာင္းမယ္။ ေရာင္းခ်မယ္ဆုိရင္ သက္ဆုိင္ရာဆုိင္ခန္း
ဆုိင္ရာ ေကာ္မတီနဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး
ဆုိင္ခန္း အမည္ေျပာင္းေရး ကိစၥကို ဆက္လက္
ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္တယ္ * ”
“ဒါဆုိ အခ်င္းခ်င္းခ်ဳပ္ဆိုထားတဲ့ ကတိစာခ်ဳပ္ကလည္း
အေရးႀကီးတာေပါ့ေနာ္”
“မွန္တာေပါ့၊
* အငွားစာခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေပ်ာက္စနစ္နဲ႔
ေရာင္းခ်လႊဲေျပာင္းတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကတိစာခ်ဳပ္ထဲမွ
အကယ္၍ သဘာ၀ ေဘးအႏ္ၲရာယ္တစ္ခုေၾကာင့္
နစ္နာဆုံး႐ႈံးသြားရင္ ဆုိင္ခန္းပိုင္ရွင္က ဘယ္လုိ
ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္၊
ငွားရမ္းသက္တမ္း ကုန္ရင္ဘယ္လုိ ေဆာင္ရြက္ေပးမယ္
စတဲ့ အျပန္အလွန္ ကတိေပးခ်က္ေတြကို
ကတိ၀န္ခံခ်က္နဲ႔အတူ ကတိစာခ်ဳပ္ တစ္ခုကို
ခ်ဳပ္ဆုိထားဖုိ႔ လုိပါမယ္။
ဒါမွ ေစ်းဆုိင္ခန္း၀ယ္ထားတဲ့ သူေတြ ငွားရမ္းလုပ္ကုိင္
ေနသူတုိ႔ အေနနဲ႔ ဥပေဒနဲ႔အညီ အခြင့္အေရး
ရရွိမွာျဖစ္တယ္ * ”
“အင္း ဒီလုိေတာ့လည္း ဟုတ္ ေနတာပဲ”
“ဒါဆုိ မင္းသိခ်င္တာေတြ ျပည့္စုံသြားၿပီေပါ့”
“မၿပီးေသးဘူးကြ၊ အခုမွ ဇာတ္လမ္းကစမွာ”
“ဟင္” ကၽြန္ေတာ္ အံၾသသြားသည္။
ဘာမ်ား ကပ္သီးကပ္ သပ္ေမးမလဲဟု အနည္းငယ္ေတာ့
စုိးထိတ္သြားသည္။
“ဒီလုိကြ၊ ငါအိမ္ေထာင္မက်မီကတည္းက ငါ့ေယာကၡမမွာ
ေစ်း ဆုိင္ခန္းတစ္ခန္းရွိတယ္”
“ဘယ္ေစ်းမွာလဲ”
“ေတာင္ဥက္ၠလာထဲကပဲ”
“ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာပိုင္ ေစ်းထဲကဆုိေတာ့
သက္ဆိုင္တဲ့ ဆုိင္ခန္းအခြန္အခေတြ ဘယ္သူ႔ အမည္နဲ႔
ရွိေနသလဲ”
“ငါေယာကၡမ အမည္နဲ႔ပဲ”
“အဲဒီေတာ့ အခု ဘာျပႆနာ ရွိလုိ႔လဲ”
“အဲဒီဆုိင္ခန္းမွာ ေဆြရိပ္မ်ဳိးရိပ္မကင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္ကို
အငွားခ်ထားၿပီး ေစ်းေရာင္းခြင့္ျပဳ ထားတယ္”
“ဆုိင္ခန္းအငွား စာခ်ဳပ္ေကာ ခ်ဳပ္ထားလား”
“မိန္းမေျပာစကားအရေတာ့ တုိက္ခန္းအငွားစာခ်ဳပ္ရွိတယ္လုိ႔
ေျပာတယ္”
“ဆိုင္ခန္းအငွားစာခ်ဳပ္ေတာ့ မေတြ႔ေသးဘူးေပါ့”
“ဟုတ္တယ္ သူငယ္ခ်င္း၊
အခု အဲဒါဆုိင္ခန္းက ဆင္းမေပးဘူး လုပ္ေနလုိ႔”
“မင္းတုိ႔က ဆုိင္ခန္းကေန ႏွင္ဖုိ႔ စိတ္ကူးရွိတယ္ေပါ့၊
ငွားရမ္း သက္တမ္းကုန္သြားလုိ႔လား”
“ဒီလုိမဟုတ္ဘူး။ အခု ေယာက္ၡမအဘြားႀကီး ဆုံးသြား ေတာ့
ဆုိင္ခန္းဖြင့္ေနသူေတြက ဆင္းမေပးတာပဲ သူငယ္ခ်င္း”
“အခုဆုိင္ခန္းလခေတြက ဘယ္သူေကာက္သလဲ”
“အဘြားႀကီးရွိစဥ္ကတည္းက မေပးေတာ့ဘူး၊
ဆုိင္အခြန္အခေတြကိုလည္း ဆုိင္ငွားထားတဲ့ သူေတြကပဲ
ေပးသြင္းတယ္”
“ဘယ္သူအမည္နဲ႔ ဆုိင္အခြန္အခကို ေပးတာလဲ”
“အဘြားႀကီးအမည္နဲ႔ပဲ ေပးသြင္းေနတယ္လုိ႔ သိရတယ္”
“ဒါဆုိရင္ေတာ့ အေျခအေန ေကာင္းပါတယ္ကြာ၊
မင္းစိတ္မပူေအာင္ေျပာရမယ္ဆုိရင္ စည္ပင္သာယာအဖြဲ႔ပိုင္
ေစ်းခန္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တရား႐ုံးခ်ဳပ္က
ဆုံး ျဖတ္ထားတဲ့ စီရင္ထုံး တစ္ခုရွိ တယ္”
“ဟာ-ဗဟုသုတအျဖစ္ ေျပာ ျပပါဦး”
ငါမွတ္မိသေလာက္ေျပာရ ရင္
ဦးထြန္းၾကည္ႏွင့္ ေဒၚၾကည္ စိန္
(ကြယ္လြန္သူ ေဒၚေလးငယ္၏ တရား၀င္ကိုယ္စားလွယ္)
၁၉၉၂ ခုႏွစ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ စီရင္ထုံး စာ မ်က္ႏွာ ၇၃ အမႈမွာ
- တရားလုိ ေဒၚေလးငယ္က အခ်င္းျဖစ္ဆုိင္ခန္းကို
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ကတည္းက
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးတန္လက္ရွိ ပုိင္ဆုိင္ၿပီး သံျဖဴပုံး လုပ္ငန္း
လုပ္ကိုင္ခဲ့ေၾကာင္း၊
- ဦးထြန္းၾကည္မွာ ဦးတန္ထံသံျဖဴပုံး လုပ္ငန္းအလုပ္သင္
ျဖစ္ၿပီး လခစား လုပ္ကိုင္ေစေၾကာင္း၊
- ဦးတန္ကြယ္ လြန္သြားေသာအခါ ဦးထြန္းၾကည္က
ခ်က္ခ်င္းဆုိင္ခန္း အတင္းဖြင့္ ၍ သံျဖဴလုပ္ငန္း ဆက္လက္
လုပ္ကိုင္သျဖင့္ တရားစြဲဆုိရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
အဆုိျပဳသည္။
ဦးထြန္းၾကည္က
- ဦးတန္ပုိင္ ဆုိင္ခန္းမဟုတ္ေၾကာင္း
- ဦးသာေဒြး ၏ လုပ္ငန္းျဖစ္ေၾကာင္း၊
- ဦးသာေဒြးက ဦးတန္ကို သံျဖဴလုပ္ငန္း သင္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး
မိမိတုိ႔အတူ ေနေၾကာင္း ထုေခ်သည္။
တရား႐ုံးခ်ဳပ္က ဆုံးျဖတ္ သည္မွာ
- စည္ပင္သာယာ ေစ်းဆုိင္ခန္းမ်ား၏ ပုိင္ရွင္မွာ
စည္ပင္ သာယာအဖြဲ႔ျဖစ္သည္။
- သို႔ေသာ္ စည္ပင္သာယာေရး အဖြဲ႔၏ တရား၀င္
ခ်ထားေပးခ်က္အရဆုိင္ခန္းရရွိသူမ်ားသည္ စည္းကမ္းႏွင့္
အညီ အခြန္ထမ္းေဆာင္၍ ဆုိင္ခန္းကို လက္ရွိထားလ်က္
ေစ်းေရာင္းခ်ခြင့္ရသည္။
- ထုိသုိ႔ ခ်ထားျခင္းခံရေသာ ဆုိင္ရွင္ေသဆုံးပါက
ထုိဆုိင္ခန္း ကို ၎၏ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းသားသမီး မ်ားအေနျဖင့္
ဆက္ခံခြင့္ရရွိၿပီး စည္းကမ္းႏွင့္အညီ အခြန္ထမ္း ေဆာင္၍
ဆုိင္ခန္းအား လက္ရွိ ထားၿပီး ေစ်းေရာင္းခ်ခြင့္ရသည္။
ယခုအမႈတြင္
- အခ်င္းျဖစ္ ဆုိင္ခန္းမွာ ကြယ္လြန္သူ ဦးတန္ အား
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႔ကပင္ တရား၀င္ခ်ေပးေသာ
ဆုိင္ခန္းျဖစ္ၿပီး
- ဦးတန္အေနျဖင့္ ဆုိင္ခန္းကို လက္ရွိ အသုံးျပဳ၍
သံျဖဴလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္လာခဲ့ေၾကာင္း၊
- ဦးထြန္းၾကည္မွာ ဦးတန္က ပညာသင္ေပးၿပီး ဆုိင္တြင္
လက္ခစား အျဖစ္ လုပ္ကိုင္ေနသူျဖစ္ေၾကာင္း
ေပၚေပါက္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေစ်းေရာင္းခ်ခြင့္ရေသာ ဦးတန္ ကြယ္လြန္သြား
သျဖင့္ ဆုိင္ခန္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အက်ဳိးခံစားခြင့္ မ်ားကို
ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚေလးငယ္ က ဆက္ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး
ေဒၚေလး ငယ္ကြယ္လြန္ပါက ၎တုိ႔၏ သား သမီးမ်ားက
အေမြဆက္ခံခြင့္ရ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။
“အဲဒီစီရင္ထုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အရဆုိရင္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕
ေယာကၡမကို ဆုိင္ဖြင့္ခြင့္ျပဳထားတဲ့ဆုိင္ခန္းဟာ
သူကြယ္လြန္သြားတာနဲ႔ သူရဲ႕သားသမီးေတြကသာ
အေမြ ဆက္ခံရရွိမွာျဖစ္တယ္ သူငယ္ ခ်င္း”ဟု
ရွင္းျပေဆြးေႏြးလုိက္ပါ သည္။
“ဒါနဲ႔ ေနပါဦး၊ ငါတုိ႔က ထပ္မံလႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်မယ္ဆုိရင္”
“ဒါကေတာ့ ငါအထက္က ေျပာခဲ့သလုိ
ဆုိင္ခန္းဆုိင္ရာ စည္ ပင္သာယာအဖြဲ႔ထံ တင္ျပၿပီး
အ ေရာင္းအ၀ယ္ ကတိစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိ လႊဲေျပာင္းလုိ႔
၀ယ္သူရဲ႕ ဆုိင္ခန္းအမည္ေပါက္ေျပာင္းျခင္းကို
လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္တယ္ သူငယ္ ခ်င္း”
ထီယု(ဥပေဒ အတိုင္ပင္ခံ)
credit - ေစ်းကြက္ ဂ်ာနယ္
No comments:
Post a Comment