“ၿမိဳ႕ကုန္႐ႈံးလွ်င္ တစ္သက္လံုးေမွာက္မည္ (၂)”

“ၿမိဳ႕ကုန္႐ႈံးလွ်င္ တစ္သက္လံုးေမွာက္မည္ (၂)”

ယခုၾကည့္ျမင္တိုင္တစ္ဖက္ကမ္း၌ တည္ေဆာက္မည့္
ၿမိဳ႕သစ္အတြက္ လ်ာထားေျမဧက အမ်ားစုသည္
မူလလယ္သမားမ်ား၏ လက္ထဲ၌မရွိဘဲ ေနရာေကာင္း
မွန္သမွ် ေျမ၀ယ္ေလွာင္သူ (လယ္လယ္ ၀ယ္၀ယ္) တို႔က
ယခင္အစိုးရလက္ထက္မွာပင္ ၀ယ္ယူသုိေလွာင္ထားၿပီး
ျဖစ္ေၾကာင္း အမ်ားသိၿပီး ျဖစ္၏။

၎လယ္ေျမမ်ားအတြက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမ ဥပေဒ
အရ ေလ်ာ္ေၾကးေပးရာ၌ ‘ကာလေပါက္ေစ်း’ကို မည္ကဲ့သို႔
သတ္မွတ္ေပးမည္နည္း၊ လယ္လယ္၀ယ္၀ယ္မ်ား၏ လက္လႊဲ၊
လက္ေျပာင္း၀ယ္ယူေသာ ေစ်းႏႈန္းကို သတ္မွတ္မည္ေလာ၊
လယ္သမားတို႔ရမည့္ ေစ်းမဟုတ္မွန္း သိလ်က္ႏွင့္ ဇြတ္မွိတ္၍
ေပးမည္ေလာဟူေသာ အခ်က္မ်ားကိုပါ စဥ္းစား အေျဖရွာ
ၾကေစခ်င္ပါသည္။

ၿမိဳ႕သစ္အတြက္ လယ္ေျမမ်ားကို ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး၍
ၿမိဳ႕တည္ေသာအခါ ၎ၿမိဳ႕အျပင္မွ လယ္ေျမမ်ားကို ဆက္၍
ဆက္ကာ ၀ယ္ၾက၊ ေလွာင္ၾကဦးမည္သာတည္း။

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ မည္သည့္ေနရာေဒသ၌မဆို
‘ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ’ ၿမိဳ႕သစ္ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕ တည္ေထာင္မည္
ဆိုလွ်င္ ေျမယာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါႀကိဳ တင္
လိုအပ္ခ်က္ (Prerequisite) သံုးရပ္ကို ျဖည့္ဆည္း
ထားရွိသင့္ေၾကာင္း အႀကံျပဳလိုေပသည္။

(က) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမဥပေဒကို ျပင္ဆင္ျခင္း၊
အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲျခင္း။

(ခ) ေျမယာလက္၀ါးႀကီးအုပ္ ပိုင္ဆိုင္မႈ (Excessive Holding)
ကို ကာကြယ္သည့္ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ျခင္း။

(ဂ) လက္ရွိၿမိဳ႕ျပေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ အားနည္းခ်က္မ်ားကို
ျပတ္ျပတ္သားသား ျပဳျပင္ျခင္း။

ၿမိဳ႕သစ္တည္ျခင္းႏွင့္ ၿမိဳ႕ေျမ စီမံခန္႔ခြဲျခင္းသည္ စြယ္ေတာ္ရြက္
ပမာ ႏွစ္လႊာေပါင္းမွ တစ္ရြက္ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက ၎စြယ္ေတာ္ရြက္ကို
ထက္ဝက္ျခမ္းၿပီး တစ္လႊာစီ ခြဲျခား လိုက္၏။

ပထမတစ္လႊာကို ဇယား(၁)သို႔ ပို႔ၿပီး ဒုတိယတစ္လႊာကို
ဇယား(၂)သို႔ ပို႔ပစ္လိုက္ေလ၏။
ၿမိဳ႕ေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၏ ဥပေဒျပဳဇယား
ျဖစ္ေသာ ဇယား(၁)တြင္ ထည့္သြင္းထားၿပီး
ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားကိုမူ တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္
ျပည္နယ္ အစိုးရ၏ ဥပေဒျပဳဇယားျဖစ္ေသာ ဇယား(၂)တြင္
ထည့္သြင္းထားေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေလသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒအရ ေျပာရလွ်င္ ၿမိဳ႕ျပေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈ
လုပ္ငန္းမ်ားသည္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္
နယ္ပယ္အတြင္း ေရာက္ရွိသြားၿပီး ၿမိဳ႕တည္ေဆာက္ျခင္းႏွင့္
အိမ္ရာစီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း စသည့္
ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားသည္ တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရ၏
လုပ္ပိုင္ခြင့္နယ္ပယ္အတြင္း၌ တည္ရွိေနေပသည္။

အမွန္စင္စစ္ ၿမိဳ႕တည္ေဆာက္ျခင္းဟူသည္ ေျမအသံုးျပဳမႈ
စီမံကိန္းကိုပါ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းျဖစ္၍ ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈ
လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘဲ ေဆာင္ရြက္၍ မရႏုိင္ေပ။

တစ္နည္းအားျဖင့္ လယ္ယာေျမကို အျခားနည္းအသံုးျပဳခြင့္
ေလွ်ာက္ထားၿပီး ၿမိဳ႕တည္ျခင္းလုပ္ငန္းစဥ္ အဆင့္ဆင့္
ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟူသည္ ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိမွသာ
ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ေပသည္။

အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရသည္ ၿမိဳ႕ေျမစီမံပိုင္ခြင့္
ရွိေသာ္လည္း ၿမိဳ႕တည္ခြင့္ မရွိ။ တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္
အစိုးရသည္ ၿမိဳ႕တည္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း ေျမစီမံ ခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္
မရွိ။ တစ္ဖြဲ႕လွ်င္ စြယ္ေတာ္ရြက္တစ္လႊာစီ ကိုင္ၿပီး
ငိုင္ေနရမည့္ကိန္း ျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို မျဖစ္မေန
ျပင္ဆင္ရန္ လိုအပ္၏။ ျပင္ဆင္ျခင္းမရွိဘဲ ၿမိဳ႕တည္လွ်င္
အေျခခံဥပေဒႏွင့္မညီဟု ဆုိဖြယ္ရာရွိ၏။ ထိုကဲ့သို႔ အျပစ္ဆုိ
ျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းမွာ
ျမိဳ႕တည္သည့္ စီမံကိန္းကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၏
အတည္ျပဳခ်က္ ရယူျခင္းႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းပင္
ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာက္ခ်က္ခ်ႏုိင္ေပသည္။

ဤေနရာ၌ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ဟု ေခၚတြင္ေနၾကေသာ ၿမိဳ႕သစ္
တည္ေဆာက္မႈလုပ္ငန္းကို ကုမၸဏီဖြဲ႕စည္းၿပီး အေကာင္
အထည္ေဖာ္ရာ၌ လယ္ယာေျမမ်ားကို ေလ်ာ္ေၾကးေပး၍
အျခားနည္း သံုးစြဲခြင့္ ေလွ်ာက္ထားေသာအခါ ကုမၸဏီအမည္
ေပါက္ေျမမ်ား ျဖစ္လာမည္ေလာဟု ေမးစရာ ရွိလာေပသည္။

ထို႔အျပင္ ၎ကုမၸဏီသည္
- ေျမစည္ပင္စရိတ္သတ္မွတ္ ေကာက္ခံျခင္း၊
- ေျမကြက္ခြဲစိတ္ျခင္း၊ ေျမပံုေျမရာဇဝင္ ထုတ္ေပးျခင္း၊
- ေျမငွားခ်ထားျခင္း၊ ေျမငွားဂရန္ ထုတ္ေပးျခင္း အစရွိေသာ
ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ကို ဥပေဒႏွင့္အညီ
ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိေသာ အဖြဲ႕အစည္း ဟုတ္၊မဟုတ္ ေမးခြန္း
တစ္ရပ္ ေပၚေပါက္လာျပန္၏။

၎လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား မရွိပါက အျခားနည္းသံုးစြဲခြင့္ ရရွိၿပီးေသာ
ေျမကို လက္ရွိတည္ဆဲဥပေဒမ်ားအရ စီမံခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္ ရွိေသာ
အဖြဲ႕အစည္းသို႔ လႊဲအပ္ေပးၿပီး ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ေစမွသာ
လုပ္ငန္းသေဘာအရ သဘာဝက်မည္ ျဖစ္၏။

ဥပမာအားျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကမၻာေအးဗီလာ အိမ္ရာစီမံကိန္း
ေျမသည္ မူလက စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္႐ံုး အမည္ေပါက္ေျမ ျဖစ္၏။
ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနသည္ အရပ္ဘက္ေျမငွားဂရန္
ထုတ္ေပးႏုိင္ေသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိေပ။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကမၻာေအး ဗီလာ အိမ္ရာစီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္
ေသာအခါ ေျမကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးအဖြဲ႕
သို႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ၿပီးမွ ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း
ေတြ႕ရွိရေပသည္။
၎တုိ႔၏ အစုထည့္ဝင္မတည္ေငြျဖင့္ လယ္ေျမေလ်ာ္ေၾကးမ်ား
ေပးအပ္ၿပီးေနာက္ အျခားနည္းသံုးစြဲခြင့္ ရယူခဲ့ေသာ ေျမကို
စည္ပင္ေျမ အျဖစ္ လႊဲေျပာင္းသတ္မွတ္လွ်င္ ေဆာက္လုပ္ေရး
လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္းက သေဘာတူညီႏုိင္ပါမည္ေလာ၊
ကန္႔ကြက္လွ်င္ မခက္ပါေလာ ဟူေသာ အခ်က္ကိုလည္း
ႀကိဳတင္ စဥ္းစားရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္၏။

တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာပင္ ကုမၸဏီႏွင့္ စည္ပင္အၾကား ႀကိဳတင္
သေဘာတူညီမႈမ်ား မည္ကဲ့သို႔ အခုိင္အမာထားရွိ ေဆာင္ရြက္
မည္ ဟူေသာ အခ်က္မ်ားကိုပါ အေသးစိတ္စဥ္းစားရန္
လိုအပ္၏။ ဤကိစၥမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ ပထမဦးဆံုးေသာ လုပ္ငန္း
အေတြ႕အႀကံဳျဖစ္၍ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဥပေဒအရ ခုိင္မာမႈ
ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ထားျခင္းျဖင့္ ‘ၿမိဳ႕ကုန္မ႐ႈံးေစရန္’
ႀကိဳတင္အသင့္ စီမံၿပီး ျဖစ္မည္ဟု ယံုၾကည္ေပသည္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္ေလာင္း စဥ္းစားမိသည္မွာ
ဒလတံတားႏွင့္ လက္ရွိ ၿမိဳ႕သစ္၏ ဆက္စပ္မႈျဖစ္၏။
ဒလတံတားကို ကိုရီးယားႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာက္လုပ္ျဖစ္လွ်င္
ဒလၿမိဳ႕သည္ စည္ပင္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အရွိန္အဟုန္ လ်င္ျမန္စြာ
ျမင့္တက္လာမည္ ျဖစ္၏။

ထိုအခါ ဤၿမိဳ႕သစ္အေပၚ ျပည္သူတုိ႔၏ စိတ္ပါဝင္စားမႈမ်ားစြာ
ေလ်ာ့နည္းသြားမည္မွာ အလြန္ေသခ်ာ၏။ ၾကည့္ျမင္တုိင္
တစ္ဖက္ကမ္းမွ ၿမိဳ႕သစ္ကို တံတားမည္မွ်ထိုးေစကာမူ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ C.B.D ႏွင့္ တစ္ဆက္တည္းရွိလာမည့္
ဒလသည္ တည္ေနရာအရ သရဖူေဆာင္းထားမည္သာ
ျဖစ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ဒလတံတားမေဆာက္ျဖစ္ပါမွ စည္ကားမည့္
အေနအထား ျဖစ္ေန၏။ လက္ရွိ တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရက
ဒလတံတားတည္ေဆာက္မႈကို ကန္႔ကြက္ထားေၾကာင္း
သိရွိရ၏။ ဒလၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတုိ႔က အေမွ်ာ္ႀကီးေမွ်ာ္၍ အေပ်ာ္ႀကီး
ေပ်ာ္ေန၏။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ကိုရီးယားႏွင့္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၿပီး၍
အိမ္ရာမ်ား ဖ်က္သိမ္း ေျပာင္းေရႊ႕မႈ ေလ်ာ္ေၾကးမ်ား ေပးအပ္
ၿပီးေသာ အေနအထားေရာက္ခါမွ ကန္႔ကြက္ျခင္းမွာ မ်ားစြာ
အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီ ျဖစ္၏။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန အေနျဖင့္
လည္း ေနာက္ဆုတ္၍ ရႏိုင္မည္မထင္ေပ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဒလတံတားသစ္ႏွင့္ ဒလၿမိဳ႕၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအလားအလာမ်ားေၾကာင့္
ၿမိဳ႕သစ္အတြက္ ‘ၿမိဳ႕ကုန္႐ႈံးလွ်င္ တစ္သက္လံုးေမွာက္’ ေလမည္
ေလာ ဟူေသာ စိုးရိမ္ေရမွတ္သည္ ျမင့္တက္ေနဦးမည္သာ
ျဖစ္၏။

ထို႔အျပင္ ေနာင္ေပၚေပါက္လာမည္ဟု ေျပာဆုိသံမ်ား ၾကားေန
ရေသာ ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္းသစ္ႀကီးႏွင့္ အထူးစီးပြားေရးဇုန္
အသစ္ႀကီးကို ေမွ်ာ္၍ အႀကိဳတည္ေဆာက္သည္ဟု ဆုိလွ်င္
လည္း ၎လုပ္ငန္းမ်ား အမွန္တကယ္ ျဖစ္ႏုိင္၊မႏုိင္၊
မည္သည့္ကာလမွ ျဖစ္ႏုိင္မည္ ဆုိသည္ကို ျပည္သူတုိ႔က
ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကဦးမွာ ေသခ်ာ၏။

ေနေရးထက္ ေျမဦးအိမ္ေလွာင္လိုသူတို႔အတြက္
ေနာင္အလားအလာကို ဗန္းျပဆြဲေဆာင္ထားသည့္ ပမာလည္း
မျဖစ္သင့္ေပ။ ေလာေလာဆယ္ လုပ္ငန္းစတင္ခ်ိန္မွ မည္မွ်
အထိၾကာမည္ဟု မသိႏုိင္ေသးေသာ အနာဂတ္ကာလ
တစ္စံုတစ္ရာအထိ ကုမၸဏီက ႀကိဳတင္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထား
ရဦးမွာ ေသခ်ာ၏။

တည္ေနရာအရ အျခားေဒသမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ေသာ
ကိုယ္ပိုင္စြမ္းအား လြန္စြာခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး ကာလၾကာရွည္
အျခားအနီးဝန္းက်င္ ၿမိဳ႕ျပမ်ား၏ ေဒသစြမ္းအား
(Regional Functions) ကိုသာ မွီခိုေနရမည္မွာ
အလြန္ေသခ်ာ၏။

ၿမိဳ႕သစ္တစ္ၿမိဳ႕၏ တည္ေနရာဟူသည္ ေခတ္မီၿမိဳ႕ျပဖြံ႕ၿဖိဳးေရး
အျမင္အရ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး
စနစ္မ်ားကို အေျခခံ၍ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ
(Transport Oriented Development - TOD)
အလားအလာရွိေသာ ေနရာျဖစ္ရန္ လိုအပ္ပါသည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ဟု ေခၚဆိုေသာ ၿမိဳ႕သစ္တည္ေနရာသည္
ေနျပည္ေတာ္၊ မႏၲေလး စသည့္ ေဒသမ်ားသို႔ လမ္းပန္း
ဆက္သြယ္မႈအရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ျဖတ္သန္းၿပီးမွ သြားလာ
ရမည္ ျဖစ္၏။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးသို႔ ရထားျဖင့္ ခရီးသြားလိုလွ်င္
လည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ပင္ ဝင္ေရာက္ခိုလႈံျဖတ္သန္းရမည္
ျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ျပည္တြင္းေလေၾကာင္း ခရီးမ်ား
အတြက္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္၏။

အနာဂတ္တြင္ ကြမ္းၿခံကုန္းေဒသ၌ ႏုိင္ငံတကာေလယာဥ္
ကြင္းႀကီး တည္ႏုိင္သည္ ဟူေသာ မက္လံုးရွိေသာ္လည္း
၎အခ်က္မွာ ေဒသအတြင္းရွိ အျခား ၿမိဳ႕အားလံုးထက္
ပိုမိုရရွိမည့္ အခြင့္ထူးတစ္ရပ္ မဟုတ္ေပ။

ထို႔အျပင္
- လက္ရွိ ဟံသာဝတီေလယာဥ္ကြင္းႀကီး တည္ေဆာက္မႈကို
ရပ္ဆုိင္းထားရမည္ေလာ၊
- မိုင္ ၅၀ ေက်ာ္အတြင္း ႏုိင္ငံတကာေလယာဥ္ကြင္း ၂ ခု
တုိးခ်ဲ႕ေဆာက္မည္ေလာ၊
- တည္ေဆာက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝေနၿပီ
ေလာဟု စဥ္းစားရင္း အေတြးမ်ား ခ်ာခ်ာလည္လည္သြားမွာ
ေသခ်ာ၏။

၁၈၉၈ ခုႏွစ္ ေအာက္ျမန္မာႏုိင္ငံ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေက်းရြာေျမမ်ား
နည္းဥပေဒ၌ ၿမိဳ႕တည္ျခင္းဟူသည္ ေျမယာမ်ားသိမ္းၿပီး
အစိုးရအတြက္ ဘ႑ာေငြအျမတ္အစြန္းရေရးကို ေမွ်ာ္ကိုး
ေဆာင္ရြက္ရန္ မဟုတ္၊ တုိင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး ျဖစ္ထြန္းေစရန္
ဟု ေဖာ္ျပထား႐ံုမွ်မက တုိင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး ဆုိသည္မွာလည္း
ျပည္သူမ်ား၏ က်န္းမာေရးမွအစ အရပ္ရပ္ေသာ
အခြင့္ေကာင္းမ်ား ရရွိေစရန္ ၿမိဳ႕တည္ျခင္းကို ဆုိလိုေၾကာင္း
ေလ့လာေတြ႕ရွိရေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ၿမိဳ႕တည္မည့္ ေနရာသည္
- ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္း ေကာင္းမြန္ေသာေနရာ
ျဖစ္ရမည္။
- ေျမျပင္ညီ၍ ေရမဝပ္ေသာ ေနရာျဖစ္ရမည္။
- ေသာက္သံုးေရရရွိႏုိင္ေသာ ေနရာျဖစ္ရမည့္အျပင္
- အဖိုးႏႈန္းသက္သာစြာျဖင့္ သိမ္းယူႏိုင္ေသာ ေနရာျဖစ္ရမည္
ဟု အစရွိေသာ အခ်က္မ်ားကိုပါ ေဖာ္ျပထားေၾကာင္း
ေတြ႕ရွိႏုိင္ျပန္၏။ အလြန္မွတ္သားထိုက္ေသာ အခ်က္မ်ား
ျဖစ္သည့္အျပင္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ၿမိဳ႕ျပဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္
လက္ေတြ႕က်က် စံထားရမည့္ အဂၤါရပ္မ်ား ျဖစ္ေနေပသည္။

လက္ရွိ ၾကည့္ျမင္တုိင္တစ္ဖက္ကမ္း ၿမိဳ႕သစ္သည္ -

(၁) ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းအရ TOD မဟုတ္ပါ။
(၂) ေျမျပင္ညီ ေရမဝပ္ေသာေနရာလည္း မဟုတ္ပါ။
(၃) ေသာက္သံုးေရရရွိႏုိင္ေသာ ေနရာလည္း မဟုတ္ပါ။

ေသာက္သံုးေရအတြက္ ဂ်ိဳးျဖဴ၊ ငမိုးရိပ္၊ ေလွာ္ကား၊ ဖူးႀကီး
စသည္တုိ႔ကို အားထားရန္လည္း မလြယ္သည့္အျပင္ တိုးျမစ္၊
ကုကၠိဳဝ စီမံကိန္း ဟူသည္ မည္သည့္ႏွစ္တြင္ အေကာင္အထည္
ေပၚလာမည္ ဆုိသည္ကိုလည္း အတိအက် မသိရေသးေပ။

ေရရွားလွ်င္ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မမီဘဲ ‘ၿမိဳ႕ကုန္႐ႈံးရန္’ အလား
အလာမ်ားစြာ ရွိေန၏။ အဝီစိတြင္းမ်ား အေျမာက္အျမား တူး၊
ေရသန္႔စင္စနစ္မ်ားသံုး၍ အထပ္ျမင့္တိုက္မ်ားကိုပင္ ေရျဖန္႔
ေဝႏုိင္မည္ ဟုဆုိေသာ သူတို႔၏ အေတြးကို ေရႊခ်ၿပီး
ၿမိဳ႕ျပဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ေရွးေဟာင္းျပတိုက္ကို ပို႔ရေပေတာ့မည္။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္ အေနျဖင့္ ‘ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္’ဟူေသာ
အႏြတၳသညာ၏ သမုိင္းေၾကာင္းကို ဆန္းစစ္ရန္ ျဖစ္၏။

တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္မွစ၍ ‘ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္’
ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ လက္ရွိ ဒဂံု(ဆိပ္ကမ္း) ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း
တည္ေဆာက္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရ၏။ မူလ ရန္ကုန္မွ
ဝန္ႀကီး႐ံုးမ်ား အပါအဝင္ အစိုးရ႐ံုးဌာန အားလံုး ႐ံုးစိုက္မည့္
ၿမိဳ႕သစ္အား သီးသန္႔ တည္ရန္ ရည္ရြယ္၍ ‘ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္’
ဟု ေခၚဆုိရန္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရ၏။

အစိုးရ႐ံုးဌာနမ်ား၊ ေရႊ႕ေျပာင္းရန္မဟုတ္ေသာ ၿမိဳ႕မ်ားကိုမူ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ဟု မေခၚဘဲ လိႈင္သာယာ၊ ေရႊျပည္သာ၊
ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ စသည့္ အမည္မ်ားကိုသာ ေပးအပ္ခဲ့ေၾကာင္း
လည္း ေတြ႕ရွိႏုိင္၏။

အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕သစ္အျဖစ္ မူလေဒလီႏွင့္
တစ္ဆက္တည္း နယူးေဒလီကို တိုးခ်ဲ႕တည္သကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။
ေနာင္တြင္ ေနျပည္ေတာ္ ဟူေသာ အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕ႀကီး
တည္ေထာင္မည့္ စီမံကိန္းေၾကာင့္ ထိုစဥ္ကာလ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္
ဟူသည္လည္း လြင့္ေပ်ာက္ခဲ့ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္
အမည္ကို ဝိေသသ ဂုဏ္ရည္မရွိဘဲ မွည့္ေခၚႏုိင္မည္ဟု
မယူဆေစလိုေပ။

လက္ရွိ မူလရန္ကုန္အား ၿမိဳ႕ေဟာင္းအသြင္ျဖစ္လာေအာင္
ခြဲျခားမႈ (Segregation) တစ္ရပ္လည္း ေပၚထြန္းလာႏုိင္၏။
‘ဖိုးစိန္’ ရွိေနသည္ကို ‘ဖိုးစိန္သစ္’ ‘ဒုတိယ ဖိုးစိန္’ဟု အမည္
ေပၚထြက္လာၿပီး မူလထက္ အဘက္ဘက္မွ သာလြန္မႈမရွိ
ပါလွ်င္ ‘ေမ်ာက္ဖိုးစိန္’ျဖစ္သြားႏုိင္ေျခရိွေၾကာင္း သတိျပဳရမည္
ျဖစ္၏။ မူလဖိုးစိန္ကို ျပန္မွီခိုေနရပါမူ ‘ေအာက္ဖိုးစိန္’
ျဖစ္လာမည္ ထင္၏။

အကယ္၍ ‘လိႈင္ယမံုၿမိဳ႕’၊ ‘ကမ္းသာယာၿမိဳ႕’ စသည္ျဖင့္
လြတ္လြတ္ကင္းကင္း အမည္သစ္မ်ား ေရြးခ်ယ္ေပးလွ်င္
ကိုယ့္အခ်င္းႏွင့္ ကိုယ့္အဆင္း သီးျခားရပ္တည္မႈ ပိုမိုပီျပင္
မည္ျဖစ္၏။

မည္သို႔ဆုိေစ ယခင္ေဆာင္းပါးႏွင့္ ယခုေဆာင္းပါး၌
လက္ရွိအခ်ိန္အခါသည္ -

- ၿမိဳ႕သစ္တည္ရန္ အခါ ဟုတ္၊မဟုတ္၊
- တည္ေနရာသည္ ၿမိဳ႕သစ္တည္ရန္ အခြင့္သာေသာ ေနရာ
အကြက္အကြင္း ဟုတ္၊မဟုတ္၊
- မည္သူေတြအတြက္ ၿမိဳ႕သစ္တည္မည္နည္း၊
- ေျမေလွာင္သူတုိ႔၏ အႏၲရာယ္ကို မည္သို႔ ကာကြယ္မည္နည္း၊
- တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို အားျပဳေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည့္ အေျခအေနမ်ား
မည္သို႔ရွိသနည္း၊
စသည္တုိ႔မွ အစ ၄ သိန္းေက်ာ္ရွိေသာ အိမ္ရာမဲ့က်ဴးေက်ာ္မ်ား၏
ေနေရးႏွင့္ ၿမိဳ႕သစ္တည္မႈ အေနအထားမ်ားကို ဆက္စပ္ၿပီး
႐ႈေထာင့္ေပါင္းစံုမွ ဆန္းစစ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္
JICA ၏ စီမံကိန္းအရ မူလဘူတ ဒုတိယဦးစားေပးျဖစ္ေနသည္
ကို ယခင္အစိုးရက ပထမဦးစားေပးေနရာ မရရေအာင္ ဇြတ္
အတင္းဖန္တီးခဲ့သည့္ သမုိင္းေျခရာေနာက္သုိ႔ လိုက္ပါရင္း
ၿမိဳ႕ကုန္႐ႈံး၍ တစ္သက္လံုးေမွာက္ေသာ အႏၲရာယ္ႏွင့္ မႀကံဳ
ေစရန္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေရးသားရျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း
ထပ္ေလာင္း ႁမြက္ဟလိုက္ရပါသတည္း ... ။

(ျမင့္မိုရ္ေဆြ)

credit - 7day Daily

အပိုင္း (၁) အား ဖတ္ရွဳလိုပါလွ်င္ ---
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1220842594691344&id=726764717432470&substory_index=0

“အိမ္ျခံေျမ လမ္းဆံု” မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ -
------------------------------------------------

အိမ္ျခံေျမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေၾကာ္ျငာမ်ားအား
ေအာက္ပါ link ကိုႏိွပ္၍ ေလ့လာႏိူင္ပါတယ္။

https://www.facebook.com/726764717432470/photos/a.727586294016979.1073741828.726764717432470/1183546585087612/?type=3&theater